Dnia 3-go października 2017r. odeszła od nas na zawsze Danuta Bauman. Należała do najstarszych wiekiem i stażem słuchaczek naszego UTW. Była osobą niezwykłą, subtelna, elegancka, zawsze uśmiechnięta i życzliwa dla innych. Wojna przerwała jej szczęśliwą młodość. Po traumatycznych przeżyciach na wschodzie osiedliła się z rodziną na stałe w Szprotawie. Pracowała zawodowo i poświęcała czas rodzinie. Wychowała trójkę wspaniałych dzieci. Umiała piec dobre ciasta, chodziły słuchy, że jej tort orzechowy był rewelacyjny. Prawda był rewelacyjny próbowaliśmy go.

Danusia Była wrażliwa na ludzkie losy. Szczególnie tych, którym się nie powiodło. Wychodziła do wszystkich z pomocą choć wiedziała, że wszystkich się nie zbawi. Przyjmowała od życia wszystko to co było jej sądzone, rozumiała, że szczęściem jest już samo bycie na tej ZIEMI. Na emeryturze pozostawała w domu do czasu powstania naszego UTW. Brała udział we wszystkich zajęciach. Kochała poezję, muzykę, jeździła na wycieczki. Niestety wiek i choroba zatrzymała ją w domu. Cierpliwie przyjęła wszystko z godnością, do końca była samodzielna. Kiedy nie mogła już chodzić kontaktowała się z nami telefonicznie. Cieszyła się z odwiedzin. Do ostatnich dni była ciekawa wszystkiego. Taka była nasza Danusia, DAMA z KLASĄ.

Żegnamy ją dzisiaj i będziemy pamiętać oddając cześć jej pamięci Koleżanki i koledzy z UTW

Tekst: W. Kukier

Zdjecia: M. Licimińska