?Można odejść na zawsze, by stale być blisko?

Ks. Jan Twardowski

ODESZŁA ALUSIA

Po raz pierwszy nie umiem zacząć. Mogłabym pomóc sobie pięknym zdaniem księdza Twardowskiego ?Spieszmy się kochać ludzi?? Piękne zdanie, mądre, ale?

Ludzie odchodzą ? odchodzą ci kochani i ci którzy kochani nie byli. Alusia należała do osób, które kochało się już tylko za to że są.

Ala ? mądrą, dobrą, dzielną. Człowiek na pogodę i niepogodę, na troski i radości. Nie trzeba było spieszyć się aby ją kochać. Ksiądz Twardowski pewnie umiałby o niej napisać. Mnie brakuje słów. Kasuję wyrazy, zdania, całe myśli i ciągle nie umiem znaleźć tych właściwych. Ktoś powiedział, że są ludzie, którzy nigdy nie odchodzą zupełnie. To ci, po których najdłużej pozostaje pamięć w wielu ludzkich sercach i umysłach.

Trudno jest pisać o Ali używając słowa ?była?. Na cmentarzu szprotawskim pożegnano ją z honorami. Była sybirakiem, zasłużonym działaczem społecznym, nauczycielem. Była wspaniała matką. Była mądrym, dobrym człowiekiem. Była naszą Koleżanką ? sumienną, zawsze chętną do pomocy, ciepłą, życzliwą. Najbardziej nie mogę się zgodzić ze słowem ?była?. Myślę, że Ala pozostanie z nami na zawsze.

Będziemy o Tobie Alusiu pamiętać mimo, iż nie napiszesz już pracowicie żadnego protokółu z zebrania zarządu, że nie pospieszysz z pomocą gdy będziesz potrzebna, że nie siądziesz z nami przy ognisku i już nigdy nie przyjdziesz na inaugurację roku akademickiego. Dla nas też tak samo jak dla Twojej Rodziny odeszłaś o wiele za wcześnie. Jednak tacy ludzie jak Ty nigdy nie odchodzą zupełnie.

Elżbieta Plucińska

Alina Suchy Urodziła się na Syberii dokąd została zesłana jej Matka w rok 1943. Po wojnie wraz z rodziną zamieszkała w Szprotawie.
Była z zawodu nauczycielką. Przez wiele lat pełniła społecznie funkcję przewodniczącej Koła Sybiraków w Szprotawie. Do Szprotawskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku należała od momentu jego założenia pełniąc funkcję sekretarza Zarządu. Zmarła po ciężkiej chorobie dnia 01 lipca 2014 roku. Żyła 71 lat. Została pochowana 3 lipca na cmentarzu w Szprotawie.

W czerwcu, w każdą środę uczestniczyliśmy w warsztatach ?Savoir ? vivre - wokół stołu?. Zajęcia przygotowała i prowadziła Basia Wciórka. Projekt ten został sfinansowany przez Urząd Miejski w Szprotawie. W trakcie tych kilku spotkań nauczyliśmy się pięknie dekorować stoły na przyjęcia i spotkania towarzyskie, elegancko podawać kawę i herbatę oraz dekorować desery. Na każdym spotkaniu panowała bardzo miła atmosfera, którą zawdzięczamy prowadzącej zajęcia Basi Wciórce.

Jolanta Frątczak

Los rzucił mnie nad polskie morze a miłościwie panujący NFZ umieścił w sanatorium w Dąbkach. Sanatoryjne życie, zwyczaje i obyczaje zasługują na powieść, najlepiej w trzech tomach, ale morze ? cóż, morze to coś, co można kochać mimo pogody i niepogody. Można je kochać w chwilach smutku i radości. Miłość do morza bowiem jak każda miłość jest miłością bezwarunkową.

Chodzę więc sobie po mokrym piasku, fale podbiegają i uciekają, nade mną bezkres i przede mną bezkres, myśli płyną swobodnie nie zakłócone niepotrzebnym gwarem. Chwilo trwaj!

Dąbki mają przepiękne, szerokie plaże z najdrobniejszym złocistym piaskiem. Na początku czerwca nie jest tu zbyt wiele ludzi choć w słoneczne dni życie plażowe rozkwita. Dzieci robią babki z mokrego piasku lub przelewają morską wodę z jednego dołka w drugi, tatusiowie są szalenie zaangażowani w budowę piaskowych zamków oraz rycie kanałów, mamusie ?łapią? opaleniznę a babcie biegają z kanapeczką lub jabłuszkiem za wnuczętami.

I wszystko jest jak dawniej. Więc może świat niezupełnie jeszcze oszalał. Może za pięćdziesiąt, sto lat niezależnie od komputerów, tabletów, emaili, SMS-ow i innych cudów techniki pozostanie morze, złociste plaże, pałace z piasku i rodzinne grajdołki troskliwie osłonięte parawanami.

Pozdrawiam Was serdecznie Drogie Koleżanki i Najmilsi Koledzy z pięknych Dąbek. Szkoda, że nie mogę dołączyć szumu morza i ?tupotu białych mew?. Ela

***UWAGA KONKURS! *** UWAGA KONKURS!*** UWAGA KONKURS!***

Mam propozycję: Otóż pozwolę sobie ogłosić prywatny konkurs na napisanie pozdrowień z wakacji. Nieważne skąd je wyślecie; z Buenos Aires, Lądka Zdroju, Małomic lub Słonecznego. Wystarczy parę ciepłych słów skierowanych do naszej uniwersyteckiej braci. Możecie przesłać je mailem, pocztówką a także na kartce z zeszytu. Niekoniecznie pocztą ? można po prostu zostawić u Zeni lub Asi z dopiskiem ?Pozdrowienia z wakacji?.

Nasz adres mailowy znajdziecie w każdym harmonogramie.

Na każdego uczestnika konkursu czeka nagroda. Zwycięzca otrzyma nagrodę specjalną!

Konkurs zakończy się 30 września 2014r. Wyniki ogłoszone zostaną na październikowym zebraniu ogólnym. Życzę powodzenia.

Elżbieta Plucińska